Gözlerim En Yaralı Yerim Benim..

Kalp dediğin bilir imkansızlık şiirini de ya gözlerim? gözlerim en yaralı yerim benim...Gözlerim gözlerinsiz kalınca ben sabahı nasıl ederim.Kararmaz mı bütün dünyam bir ömür...Ya nasıl öğreteyim sendeki imkansızlığımı ellerime? Bir an bile kavuşmayan ellerimiz nasılda yıkmakta bunca şeyi ne tuhaf... Oysa benim başım en çok senin göğsüne yakışırdı.Başım ki tam omzuna yatmalıktı.Ben artık bu yetim başla hiçbir hayale ağlayamam.Sonra boynum.. ki dalından düşen bir yaprak.Mevsimsiz sürgün yedim,, senden ayrı bir ömre doğarak...İnsan yalnız kalbiyle sevmez ki unutmaya ilk onunla başlasın.Unutmak kör kuyu,dipsiz karanlık...Nereden başlamalı unutmaya seni bilmem ki. Senden başladım unutmaya kendimi...

Nergis Ergül